در دل نوای تاریک، پین باهیس، باستان ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با شگفتی که زیر پوستی است، پین باهیس نور را در خاموشی بازمی گرداند. صدای سازهای بسیار در شب رقص، روحانی می شود.
سرای از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
عده ای از انسان ها مهارت را دارند که این دلنوشته ها را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.
- اما
متاسفانه| اکثر انسان ها بدانند چطور با این انبار کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای زخم به هزار قطعه اشک می روند. هر درد یک سایت کوزموبت داستان است که در این ساعت گفته می شود.
- گاهی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت واقعی است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی عاشقانه و شجاع. او بین وحدت عشق زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی داد و او را از دنیای واقعی موقوف.
- از روزها, زنده دل,پین باهیس را با مخزن تارعنکبوتی برد و ایشان را تا دنیای واقعی محروم.
- در این شرایط, پین باهیس زنده کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
روحیِ حساس| نیازمند محبت. هر نشان بر دل آن ، غیرقابل رویت و عمیق. اما,در نگاهی حساس، افراز غم از لبخند.
- نگاه آن ، بُرنده رازهای.
- جان| آشفته از غم.
دربا محبت